Crowdfunding is een alternatieve wijze om een project te financieren. Om een project te financieren gaan ondernemers in de meeste gevallen naar de bank om een kredietaanvraag te doen en zo startkapitaal te verkrijgen. Crowdfunding verloopt echter zonder financiële intermediairs, maar zorgt voor direct contact tussen investeerders en ondernemers.
Crowdfunding gaat in principe als volgt: Een ondernemer wil een project starten, maar heeft onvoldoende startkapitaal. Om dit kapitaal te verwerven biedt hij of zij het project aan op een platform op Internet en vermeldt het benodigde bedrag erbij. Op deze manier kan iedereen via deze website investeren in het project. Het idee erachter is dat veel particulieren een klein bedrag investeren en dat deze kleine investeringen bij elkaar het project volledig financieren. Dit in tegenstelling tot bankkredieten en grootinvesteerders waarbij er sprake is van slechts één of enkele investeerders die een groot bedrag inbrengen. Deze kleine investeerders noemt men the crowd het Engelse woord voor de mensenmassa.
Op sommige crowdfunding websites gaat het geïnvesteerde geld niet direct naar het project, de ondernemer ontvangt het geld pas als (ten minste) 100% van het bedrag binnen is. Indien deze 100% niet wordt behaald krijgen de investeerders hun geld terug of worden toegezegde investeringen niet geïncasseerd.
Er bestaan geen speciale vergunningen voor crowdfundingbedrijven. Vandaar dat veel platforms ervoor kiezen om het model om de wet heen te bouwen.
Wanneer vallen platforms onder de Wet op het financieel toezicht? Beurswaakhond AFM stelde eerder deze maand in een speciale publicatie over crowdfunding vast dat deze platforms meer zijn dan ‘een prikbord of een ontmoetingsplaats van vraag en aanbod. Er wordt een scala aan diensten aangeboden aan zowel geldgevers als geldnemers om tot een succesvolle financiering te komen’. De beloning kan oplopen tot 5% van de geldsom. Zijn de platforms daarmee vergunningplichtig? Worden er leningen aan ondernemers verstrekt, dan is er een ontheffing nodig. Is er (ook) sprake van consumentenkredieten, dan moet er een vergunning worden aangevraagd. Verhandelbare aandelen en obligaties beschouwt de AFM als effecten; het ontvangen en doorgeven van orders daarin is een beleggingsdienst, aldus de toezichthouder, en dat is verboden zonder vergunning.
Sommige platforms bundelen de micro-investeerders in een coöperatie, waar ze vervolgens lid van worden. Een lidmaatschapsrecht kan intern worden aangeboden, ook buiten de groep als de ledenraad daarmee akkoord gaat. ‘Het is een investeringsvehikel met zeggenschap.
Heel veel mensen denken: hoe moeilijk kan het zijn om aandelen te verkopen? Maar platforms beten zich stuk op de regelgeving en kwamen uit op een structuur die acceptabel is voor de toezichthouder. Geen aandelen, maar contracten of een tussenvehikel. Je komt altijd ergens tussen deze twee vormen uit. Voor mensen die crowdfunding gewoon leuk vinden, is het niet erg. Maar mensen die het als belegging zien moeten goed kijken: wat hebben ze nu eigenlijk gekocht?’In dit verband wordt wel gesproken van ‘quasi-equity’ ofwel bijna-aandelen.
Juriste Szilvia Nagy werkt voor advocatenkantoor De Brauw Blackstone Westbroek en schreef haar afstudeerscriptie over quasi-equity. De opzet van de platforms in quasi-equity is heel divers. Er zijn waardebewijzen, een soort van overeenkomst tussen ondernemers en beleggers. Soms wordt er in de voorwaarden gezet dat je pas een winstuitkering krijgt als een bepaalde omzetgrens is bereikt. Of dat na vijf jaar het recht daarop vervalt. Dan is er dus het risico dat je helemaal niets krijgt. En het verkopen van je aandeel is soms beperkt, en soms zelfs helemaal uitgesloten. Dan ben je eigenlijk aan het doneren.’ Volgens Nagy kunnen de lidmaatschappen van coöperaties ‘onder omstandigheden’ als effecten worden gezien, en ‘zouden ze onder financieel toezicht moeten vallen’. ‘Maar het is niet zo eenvoudig om aan een vergunning te komen. Je moet een bepaald eigen vermogen hebben, de bestuurders moeten voldoen aan deskundigheidseisen, de communicatie naar beleggers wordt getoetst.’ Dat veel platforms nu onder de radar van de toezichthouder opereren wil niet zeggen dat beleggers vogelvrij zijn.
Nagy: ‘De Wet oneerlijke handelspraktijken biedt een vangnet voor het geval de informatievoorziening aan de beleggers tekortschiet. Dit geldt voor alle vormen, zowel equity- als quasi-equity-crowdfunding, dus of je nou een effect krijgt of slechts een overeenkomst aangaat.’ Maar voor crowdfunding schiet deze bescherming tekort, meent de juriste. ‘Het is een papieren tijger, omdat beleggers hier waarschijnlijk toch geen gebruik van zullen maken. Een civielrechtelijke procedure wegens schending van deze informatieplichten zal meer kosten dan een gemiddelde belegger via crowdfunding zal investeren.
Bronnen: AFM, Wikipedia, Advocatenkantoor De Brauw Blackstone Westbroek
Safility BV is in Nederland onafhankelijk intermediair & supplier van Internet Communicatie Software. Vanaf ultimo november 2013 komt dit ook beschikbaar in het Nederlands. Meer weten? Klik hier om de gratis software te downloaden. Probeer deze software gedurende 7 dagen uit zonder enige verplichting.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten